Nakładanie nowego tynku na stary jest możliwe, ale wymaga spełnienia określonych warunków. Przede wszystkim należy ocenić stan istniejącego tynku – jego przyczepność do podłoża, wytrzymałość oraz stopień zawilgocenia. Jeśli stary tynk jest luźny, odspaja się od ściany lub wykazuje oznaki degradacji, należy go usunąć, a ubytki wypełnić nową masą tynkarską. Natomiast gdy stary tynk jest w dobrym stanie, mocno związany z podłożem i nie wykazuje oznak zniszczeń, można na nim położyć nową warstwę tynku.
Wymagania dotyczące wytrzymałości i przepuszczalności
Ważne jest, aby nowy tynk miał mniejszą wytrzymałość od starego oraz większą przepuszczalność pary wodnej. Pozwoli to uniknąć powstawania stref kondensacyjnych na granicy obu warstw, co mogłoby doprowadzić do degradacji tynku. Z tego względu tynk wapienno-cementowy można nakładać na stary tynk cementowy, ALE NIE ODWROTNIE. Podobnie nie zaleca się kładzenia tynków żywicznych o dużym oporze dyfuzyjnym na starych tynkach wapiennych lub wapienno-cementowych.
Tynki ciepłochronne do obiektów zabytkowych
W przypadku obiektów zabytkowych, gdzie priorytetem jest zachowanie historycznej tkanki budynku, stosuje się specjalne tynki ciepłochronne. Są to mineralne tynki termoizolacyjne, bazujące na piasku i wapniu, które można nakładać zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynków. Tworząc jednorodną warstwę z podłożem, znacząco ograniczają wpływ mostków termicznych punktowych i liniowych, gwarantując zachowanie geometrii budynku. Dostępne są dwa systemy tynków ciepłochronnych: izolacja aerożelowa o współczynniku lambda 0,027 W/mK oraz izolacja perlitowa o lambda 0,064 W/mK. Składają się one z trzech warstw:
- szczepnej,
- podkładowej (tynk ciepłochronny z warstwą zbrojącą),
- wierzchniej (tynk wierzchni i farba).
Tynki ciepłochronne (w tym np. tynki do zabytków) charakteryzują się bardzo dużą porowatością i niskim zużyciem, co pozwala na nakładanie ich warstwą o grubości około 40 mm w jednym cyklu roboczym. Mogą być stosowane na murach zasolonych szkodliwymi solami budowlanymi, a czasami wykorzystywane jako tzw. tynki tracone. Ich zaletami są wysoka izolacyjność termiczna, dyfuzyjność, zwiększona odporność na wykwity oraz łatwość w obróbce.
Podsumowanie
Nakładanie nowego tynku na stary jest możliwe, pod warunkiem że stary tynk jest w dobrym stanie i spełnione są wymagania dotyczące wytrzymałości oraz przepuszczalności pary wodnej obu warstw. W obiektach zabytkowych stosuje się specjalne tynki ciepłochronne (tynki mineralne), które pozwalają na zachowanie historycznej tkanki budynku przy jednoczesnej poprawie jego izolacyjności termicznej.