Czym pokryć elewację budynku? Czy zawsze jedynym rozwiązaniem pozostaje tynk? W poniższym artykule opiszemy alternatywy dla tradycyjnej zaprawy tynkarskiej – tynk mineralny Branelit oraz aerożel. Każdy z tych materiałów ma unikalne właściwości, dzięki którym mogą one stanowić interesujący substytut dla klasycznego tynku.
Aerożel i jego wyjątkowe właściwości
Aerożel to materiał, który w aż 99 procentach składa się z… powietrza. Reszta to krzemionka, która jest zatopiona wewnątrz izolacyjnego szkieletu. Tworzywo doskonale nadaje się do obrabiania, a jego struktura przekłada się na bardzo niskie przewodnictwo termiczne.
Możliwości aerożelu znacznie wzrastają, jeśli wzbogaci się go określonymi składnikami. Doskonałym przykładem jest włókno szklane, które zwiększa odporność mechaniczną aerożelu. Z kolei połączenie aerożelu i spoiw hydraulicznych (w tym przypadku jest to wapno) pozwala na uzyskanie masy tynkarskiej o współczynniku przewodzenia ciepła równym λ = 0,027 W/mK.
Czy aerożel to tylko izolacja?
Tynk powstający na bazie aerożelu to coś więcej niż tylko zwykła, skądinąd bardzo skuteczna warstwa izolacyjna. To przede wszystkim doskonały wypełniacz i uszczelniacz, który:
- nadaje się do likwidacji mostków termicznych,
- jest odporny na działanie ognia i wody,
- jest przepuszczalny dla pary wodnej.
Bardzo dobre właściwości termoizolacyjne aerożelu sprawiają, że jest to materiał, który nie musi tworzyć grubej warstwy. Wystarczą zaledwie 2 cm tego tworzywa, aby skutecznie wyeliminować mostki termiczne.
Gdzie stosuje się aerożel?
Powłoki aerożelowe stosuje się głównie w budynkach, w których nie można ingerować w już istniejącą strukturę fasad. Tynki oparte na tym składniku wykorzystywane są przede wszystkim w budynkach zabytkowych, ale też w takich rozwiązaniach architektonicznych, jak:
- stropy dzielące pomieszczenia ogrzewane od nieogrzewanych,
- ościeża okienne,
- wnęki pod oknami itd.
Tynki oparte na aerożelu stosowane są w miejscach, które zostały wcześniej poddane mechanicznemu oczyszczeniu, a następnie zagruntowane. Opcjonalnie można je nakładać również na istniejące powłoki tynkarskie, o ile są one w dobrym stanie technicznym, a ich nośność i zdolność do przepuszczania pary wodnej jest na wysokim poziomie.
Dlaczego warto stosować tynki aerożelowe?
Tynki aerożelowe na bazie krzemionki mają doskonałe właściwości termoizolacyjne. Ich zaletą jest też łatwość nakładania, gdyż można je aplikować metodą maszynową. Zaletą tynków jest też ich otwarta struktura, dzięki której nie tracą one swych właściwości nawet po długim okresie eksploatacji. Atutem tynków jest też niewielki ciężar, duża odporność na działanie ognia i wody, a także łatwość obróbki.
Tynk ciepłochronny Branelit – skuteczna alternatywa dla tynku na elewację?
Kolejnym rozwiązaniem, które może być wykorzystane jako ciekawa alternatywa dla tradycyjnych powłok tynkarskich, jest Branelit. To tynk ciepłochronny, którego właściwości pozwalają na stworzenie powłoki, która:
- uzyska wysoki stopień izolacyjności termicznej, wynoszący zaledwie λ=0,064 W/mK,
- ma właściwości termorenowacyjne (można ją stosować na podłoże, które np. straciło właściwości termoizolacyjne,
- jest cienka – wysoki stopień izolacji termicznej można uzyskać przy warstwie o grubości nawet 3 cm,
- estetycznie nawiązuje do tynków fasadowych stosowanych w ubiegłych wiekach,
- zapewnia pełną ochronę przed oddziaływaniem zewnętrznych czynników pogodowych,
- przepuszczalna dla pary wodnej.
Warto podkreślić, że tynk ciepłochronny to rozwiązanie będące złożonym systemem wykończeniowym, w skład którego – oprócz samego tynku – wchodzi również szpryc wapienny (zwany też obrzutką), zaprawa klejowa, podkład nakładany pod tynk, a także tynk wierzchni i hybrydowa farba elewacyjna.
Jakie jeszcze zalety ma tynk ciepłochronny?
Termoizolacyjny tynk ciepłochronny to rozwiązanie, które łączy w sobie funkcję dekoracyjną oraz termoizolacyjną. Właściwości te wynikają z zastosowania krzemionki perlitowej, która – podobnie jak w przypadku aerożelu – nadaje warstwie tynkarskiej unikatowe właściwości.
Mineralna warstwa tynkarska jest odporna na działanie wody, ognia (klasa odporności na ogień A1) oraz gradu i promieniowania ultrafioletowego. Nadaje się ona do zabezpieczania i wzmacniania starych ścian obiektów zabytkowych, takich jak np. kamienice, pałacyki i dworki. Co ciekawe, tynk mineralny ciepłochronny sprawdza się na różnego rodzaju podłożach, w tym:
- ścianach betonowych,
- płytach kartonowo-gipsowych,
- nawierzchniach cementowych i wapiennych itd.
Tynk ciepłochronny Branelit ma również ciekawe właściwości estetyczne, gdyż doskonale komponuje się ze starymi fasadami poddawanymi dogłębnej renowacji oraz termorenowacji. Dzięki temu budynki o charakterze zabytkowym nie tracą swojego naturalnego, designerskiego potencjału.
Zarówno tynki ciepłochronne, jak i mieszanki powstałe na bazie aerożelu to ciekawy zamiennik dla klasycznych warstw i zapraw tynkarskich. Co więcej, mają one również wpływ na termoizolację całego budynku, umożliwiając stworzenie warstwy na przegrodzie o wysokiej odporności na ogień i działanie wody.